جفت-یک
دوشنبه, ۲۸ بهمن ۱۳۹۲، ۰۹:۵۴ ب.ظ
دلیل اصلی غصه‌هام اینه که تا آخرش میرم! دلیلش اینه که بر اساس پارامترهای موجود، آینده رو حدس می‌زنم و چون روزهای روشنی نمی‌بینم، غصه می‌خورم ...
می‌دونم کار اشتباهیه! اما وقتی حالم خوب نیست، کنترل افکارم دستم نیست انگار!
وقتی حالم بد نیست و منطقی فکر می‌کنم، می‌بینم تا حالا نتونستم آینده رو پیش‌بینی کنم! همیشه آینده با خودش یه سورپرایزهایی داشته ... وقتی حالم بد نیست می‌تونم خودمو قانع کنم که به آینده فکر نکنم و بذارم خودش غافل‌گیرم کنه ... می‌تونم امید داشته باشم تاس بعدی‌ای که خدا برام میریزه۱، شیش باشه! یا پنج! یا دست کم چهار!
همه‌ی اینا مال وقتیه که حالم بد نیست ...
اما وقتی حالم بده ...
۱ فکر کنم انیشتین بود که گفته بود: خدا تاس نمی‌ریزه!
