تصمیم کبری
خب! تعطیلات دو هفته‌ای تمام شد و ترم جدید شروع شد.
از ترم پیش راضی نبودم! عملکردم خیلی پایین‌تر از سطح انتظارم از خودم بود! خیلی! این که کم کار می‌کردم را خودم خوب متوجه می‌شدم. اما برای کم کار کردنم کلی بهانه دارم! اولین بهانه این است که همزمان یک عالمه تغییر در زندگی‌ام ایجاد شد! محیط زندگی جدید، دوری از خانواده، شروع مقطع تحصیلی جدید و ... هضم کردن این همه تغییرات و برگرداندن زندگی به حالت نرمالش زمان لازم دارد.
بهانه‌ی دیگر این است که حس می‌کردم نیاز به استراحت دارم! وقتی یک کاری را سر موقع خودش انجام ندهی، ممکن است آن کار پخش شود در بقیه‌ی ابعاد زندگی‌ات! مثل این کارِ استراحتِ (!!) من که خودش را به زور وارد کارهای دانشگاهم کرد! جذابیت‌های این محیط جدید هم یکی دیگر از بهانه‌هایم است و همین‌طور شوق انتخاب کردن وسایل مورد نیاز زندگی، برای منی که اولین تجربه‌ی زندگی مستقلم بود ...
این بهانه‌ها دست به دست هم دادند تا من عملکردم ضعیف باشد. اما حالا که ترم جدید شده و اکثر این بهانه‌ها دیگر توجیه مناسبی برای کم‌کاری نیستند، تصمیم دارم با اراده و عزم راسخ با پشتکار و تلاش بیشتری به کارم را در این ترم شروع کنم :)
